تبادل
لینک هوشمند
وقتی مانده بودم پوشیده از برگ های پوسیده
چیزی نگذشت... به کوتاهی آرامی تشویشم
دستی آمد و از حوض دلم ربایید تو را
شیرین شدی به کامش، نوش شدی به جانش
باز ھم من ماندم این برگ های پوسیده
چرا به دل در خـود مانده ی من افتادی؟
موضوعات مرتبط: شعر عاشقانه ، ،
برچسب‌ها: درخود مانده , ابزار وبلاگ , اداب رسوم , قطعه عاشقانه , فرهنگ وادب , شعر نو ایران , عشقولانه ها ,
تاريخ : جمعه 17 آذر 1391 | 20:51 | نویسنده : ایــزدمهــــــــــــــــر |
صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 36 صفحه بعد
آمار
وبلاگ:
